Εποχή ανώμαλη σαν τον χωματένιο δρόμο
που τρέχαμε μικροί
Σταγόνες δροσιάς στο ξερακιανό
πρόσωπο της φύσης
Η ομπρέλα έσπασε,
γεύσου την χαρά της βροχής
Η κάλτσα βράχηκε,
από την πλημμυρισμένη λακκούβα
Σκούραινε η σελίδα
αλλά όχι η ψυχή
Το τσιγάρο τέλειωσε απότομα
ήρθε η καταιγίδα
τώρα το βήμα ταχύ
λικνίζει το λασπωμένο χώμα
και ο ήχος ,αυτός ο υπέροχος
μαγεύει το νου
όχι άλλο δάκρυ για τον χρόνο,
να χαρείς!
Αταξιδιώτης 15/10/2022
(Επιτρέπεται ελεύθερα η αναδημοσίευση των προσωπικών ποιημάτων & σκίτσων-ζωγραφιών αρκεί να αναφερεται η πηγή )
Posted in: ποίηση, Αταξιδιώτης Αλογία & Ατεχνία
Posted on 16 Οκτωβρίου, 2022
0