Μην τους πείς ότι πέθανα

μην τους πεις ότι πέθανα

άστους να νομίζουν

ότι ζω …φοβούνται ξέρεις!

περιπλανώμενος ,

κατηφορίζω προς τα νότια

άπατρις, ανέστιος, διψασμένος

κρύο πολύ.

και αν με ψάξει ο εχθρός

μην μιλήσεις

άσε την νύχτα να καλύψει

τα χείλη σου

άσε το φεγγάρι

να φωτίσει τα μάτια σου

ρίξε το χιόνι

ψηλά στον ουρανό

η λάμψη της σφαίρας

ο ήχος του κανονιού

η κραυγή της σειρήνας

δεν ήταν όνειρο

δεν ήταν ψέμα

ήταν οργή

μαζί θα νικήσουμε

το κράτος

μαζί θα σβήσουμε

τον φασισμό

και ο αγώνας μας

αυτός ο συνεχής,

ο μαχητικός, θα είναι

σαν τα κομμένα σύρματα που θα

πετούν σαν τα μαύρα πουλιά

στης λευτεριάς τον σκοπό

για αυτόν τον κόσμο

τον δικό σας…

μην τους πεις ότι πέθανα

άστους να νομίζουν

ότι ζω …φοβούνται ξέρεις!

Αταξιδιώτης  1/03/2022

(Επιτρέπεται ελεύθερα η αναδημοσίευση των προσωπικών ποιημάτων & σκίτσων-ζωγραφιών αρκεί να αναφερεται η πηγή )

Posted in: ποίηση, Αταξιδιώτης Αλογία & Ατεχνία